İkizler Hannah ve Heart Lising birbirlerine güveniyor

Hannah Lising bir an bile tereddüt etmeden kardeşinin yanındaydı.

17 Şubat’ta Sun Valley Poly ile LA Hamilton arasında oynanan zorlu, fiziksel City Section Division I yarı final playoff maçının ilk dakikalarında formalar alındı ​​ve itişip kakışıldı. Ve dördüncü çeyrek, nihai bir Poly galibiyetiyle sona ererken, Parrots oyun kurucusu Heart Lising ve bir Yankees oyuncusu aynı anda gevşek bir top için atlarken, kaynama kaynama noktasına geldi. Her ikisi de bir faul çağrısından sonra ayağa kalkarken, Hamilton oyuncusu Heart’ın siyah at kuyruğunu kaldırdı.

Yani Heart topu doğrudan onun arkasına fırlattı. Bir teknikle vuruldu. Hamilton oyuncularından oluşan bir kalabalık toplanırken, aynı zamanda bir Papağan koruması olan ikiz kız kardeş Hannah yanına geldi, doğrudan kız kardeşinin önüne geçti ve ellerini yukarı kaldırdı.

Bu bariz bir koruma eylemiydi, iki ikiz sırtlarındaki formadan, hatta hücrelerinde gömülü olan paylaşılan DNA’dan bile daha derin bir seviyede birbirine bağlıydı.

Poly koçu Tremeka Batiste bir hafta sonra “Bu koruyuculuk ortaya çıktı,” diye kıkırdadı. “Ve hiç kimse kız kardeşine gidecekti.”

Bir itişme koptu ve Hannah dirseğini doğrudan yüzüne dayayıp tökezleyerek uzaklaştı. Ağlamadı. Filipinler’de beton bir kortta oynayarak, erkeklerle kabadayılık yaparak büyümüşlerdi. etkilenmemiş

Ama Hannah ayağa kalkarken kalabalıktan bir sakız parçası fırladı ve omzuna çarptı. Kalbi bunu gördü ve korttaki tomarı işaret ederek ve kalabalığa ellerini sallayarak bir gösteri yaparak onu daha da üzdü.

İkinci bir teknik aldı ve bu nedenle atıldı. Ertesi hafta 1. Klasman finali için kötü haber anlamına geliyordu: Poly, kız kardeşlerinden biri, en iyi iki oyuncusu olmayacaktı. Ve bu, Hannah için daha da kötü bir anlam ifade ediyordu.

İkizler, iki yıl önce COVID-19’un ortasında tanıdık olmayan bir ülkeye uyum sağlayarak Amerika’ya geldi. Ama her zaman birbirlerine sahiplerdi. Her zaman bir dostu, bir yoldaşı olmuştur.

Şimdi Hannah Lising ilk kez yalnızdı.

Oyunu Filipinler’deki köylerindeki o boyasız beton kortta, her öğleden sonra kuzenleriyle okuldan sonra dışarı çıkarak öğrendiler.

İkizler oynarken ayakkabı giymiyorlardı. Bazen ayakları kesilirdi.

Hannah gülümseyerek, “Sadece buna alışmamız gerekiyordu,” dedi.

Hey gidi günler. Anneleri onları çocukluk evlerinde doğurdu ve ikizler, herkesi tanıdıkları ve herkesin aile olduğunu bildikleri, alt sınıf, beş blok genişliğindeki bir ilin ortasında evden eve giderek büyüdüler.

Sabah 5’te uyanır, motorlu üç tekerlekli bir taksiden – birinci dil Tagalogca “tráysikél” – evlerinden yaklaşık 15 dakika uzaklıktaki bir Katolik K-12 okuluna binerlerdi. Yolun iki mil aşağısında bir hastane vardı. Yakında bir McDonald’s.

İki yıl önce, onlar 15 yaşındayken, bir ABD vatandaşı olan babaları, daha fazla fırsat için heyecan verici bir adım olarak, ailenin kendi tarafıyla birlikte Amerika’da yaşamaları için başarılı bir şekilde dilekçe verdi.

Yine de burada ne kadar uzun süre kalırsa, Heart ve Hannah eski köylerini o kadar çok özlüyorlar. Her evin süslemelerle parıldadığı eyaletlerinde Noel’i özlüyorlar. En çok her oyundan sonra güncellemek için aradıkları annelerini özlüyorlar.

Babalarının ailesi iki yıldır onu Amerika Birleşik Devletleri’ne götürmeye çalışıyor. Evrak işleri hala beklemede.

Poly’de öğrenci ve voleybolcu olan kuzen Sofia Gregorio, “Kötü günler geçiriyorlar ve onu çok düşünüyorlar,” dedi. “Okullarına nasıl gittikleri bir bakıma etkiliyor ve bazen onlarla işlerin nasıl bir araya geleceği konusunda görüşmelerim oluyor.”

Hannah ve Heart, çevrimiçi okula veya Zoom’a aşina olmayan, pandeminin zirvesinde Poly’ye kaydoldu. Genellikle utangaçtılar, hem Gregorio hem de Batiste, dilbilgisini daha iyi anlamaya çalışırken ikinci dil olarak İngilizce konuştuklarını hatırladılar.

Ama babalarının ailesi ve Xbox’ta “NBA 2K” oynayarak hızla bağ kurdukları Gregorio vardı. Ve en çok da birbirlerine sahiplerdi.

Hannah, “Bir şeyler öğrenebilirim ve sonra ona öğretebilirim,” dedi. “Zaten bir en iyi arkadaşın var.”

“Ben onunla büyüdüm,” diye ekledi Heart, “ve temelde her şey, ‘Ben onunlayım.’ ”

Bazen birbirlerinin en büyük düşmanı olurlar.

Hannah daha dışa dönük. Kalp daha içe dönük. Farklı kişilikleri vardır ve kombinasyon halinde uçucudurlar.

Batiste, “Tartışıyorlar,” dedi. “Birbirlerine sertçe vuran yaşlı evli bir çift gibiler ve bir dakika sonra birbirlerinin sırtına tokat atıp gülüyorlar.”

Yine de, kalçaya bağlı olduğunuzda hayat böyledir. Basketbol onların birincil sporu değildi – sadece bir hobi çünkü Filipinler’deki gerçek sporları badmintondu, burada ikisi ülkenin genç milli takımında oynayacak kadar iyi ortaklardı.

Sade ve basit olsa da, onlar doğal sporculardı. Sıçrayabilirlerdi. Yanabilirler. Ve ateş edebilirlerdi.

İlk geldiklerinde ikizlerin eğitimine yardım eden Poly erkek basketbol koçu Alex Pladevega, “Onlar farklı bir cinsti” dedi.

Batiste, birinci sınıfta oynadıkları ilk maçta, birini devre dışı bıraktığını ve diğerinin sahada her koştuğunda kenar çizgisini taramaya devam ettiğini hatırlıyordu. Koç hangisinin hangisi olduğunu hatırlamıyordu. Bu yaygın bir sorundu.

Batiste, “Oyuna odaklanmamıştı,” diye hatırladı. “Sanki ikizini aramaya devam etti.”

Her ikisi de geçen sezon maç başına ortalama 15 sayıdan fazla oynayarak Poly’yi 15-5’lik bir rekora taşıdılar ve gençler olarak basketbol IQ’larını daha da geliştirdiler. Heart artık takımın fiilen oyun kurucusu ve bu kombinasyon Poly’yi Şehir Bölümü I playofflarında ilerletti.

Heart, takım arkadaşları için “Bazen onlara güvenmiyorum,” dedi, “ama bir şekilde buna mecbursun.”

Ve sonra askıya alındı.

Gregorio, bu sezon bir maçta Heart’ın faul sorunu yaşadığını hatırladı. Gregorio, her düdükten sonra, Hannah’nın hakeme elini kaldırdığını ve sonraki her faulün kendisine ait olduğunu iddia etmeye çalıştığını söyledi.

Yıllarca ikisi birbirinin koltuk değneğiydi. Ama artık, dedi Batiste, biri oyunda olup diğeri olmadığında artık kenara bakmak yok.

Ocak ayında Heart ile yaptığı röportajda Hannah, “Yaralanırsam umursamıyorsun,” dedi. “Sen sadece oyunu oyna, ben de oyunumu oynayacağım.”

Hannah Cumartesi günü 35 sayı ile bitirdi ve 1:34 kala faul yaptı, Poly, yanında ikizi olmadan kendi oyununu oynayarak City Division I şampiyonluğunu kazanmaya devam etti. Parrots, Salı günü Güney Kaliforniya Bölgesel Bölüm IV birinci tur maçında San Juan Capistrano St. Margaret’s’i konuk edecek.

Batiste, “Bu başka bir şeydi,” dedi. “Bu olgunluk… Bu geçen yıl ya da önceki yıl olsaydı, muhtemelen farklı bir hikaye olurdu.”

Şimdi, üniversitede oynamayı ve doktor ya da dişçi olmak için çalışmayı ya da belki her ikisinden biri olmayı umuyorlar.

Gregorio, ailenin ikizlerin annesinin yıl sonuna kadar ABD’de olmasını umduğunu söyledi. Bu arada, maçlardan sonra ona video göndermeye devam edecekler.

Batiste, “Bütün aileleri bu yolculukta onlarla birlikte” dedi.