Ansızın Ne demek eski Türkçe?
zf. (Eski Türk. angsız [< *ang “anlayış”+sız] > añsız'dan araç hâli ekiyle añsız+ı+n) Beklenmedik bir zamanda, hatırda yokken, birdenbire, ânî, ânîden, vehleten: Ansızın uzaktaki Türk kulelerinden atılan işâret topları işitildi (Ömer Seyfeddin).
zf. (Eski Türk. angsız [< *ang “anlayış”+sız] > añsız'dan araç hâli ekiyle añsız+ı+n) Beklenmedik bir zamanda, hatırda yokken, birdenbire, ânî, ânîden, vehleten: Ansızın uzaktaki Türk kulelerinden atılan işâret topları işitildi (Ömer Seyfeddin).