Ilay
New member
[Ergenlikte Omnipotent Düşünce: Her Şeyin Kendi Kontrolünde Olduğunu Düşünmek! ]
Herkese merhaba! Bugün biraz ergenlik üzerine konuşalım… Ama böyle çok ciddiye alıp ruhsal analizler yapacağım bir yazı değil, merak etmeyin. Hani bazen ergenken "Ben her şeyi kontrol ediyorum!" gibi hissettiğimiz o dönemden bahsedeceğim. Evet, yanlış duymadınız! Ergenlik döneminde, bazen kendimizi dünya üzerindeki en güçlü varlık gibi hissederiz. İnanılmaz yeteneklere sahip olduğumuzu, sanki bütün dünyayı değiştirebileceğimizi düşünürüz. İşte buna "omnipotent düşünce" denir. Yani, her şeye gücü yeten bir varlık olduğumuza inandığımız o harika döneme…
Evet, hatırladım! Hani o zamanlar sabahları kalktığınızda "Bugün süper kahraman olacağım!" diye karar verirdiniz, ya da "Bütün dünyanın kaderini ben değiştireceğim" diye düşünürdünüz. Tabii ki, o zamanlar anlamadığınız bazı şeyler vardı... Ama gelin şimdi biraz derinleşelim ve bu "omnipotent düşünce"yi, yani "her şeye gücü yeten" düşünceyi daha yakından inceleyelim.
[Ergenlik ve Omnipotent Düşünce: Hayal gücünün zirveye çıktığı yer]
Omnipotent düşünce, aslında ergenlikte en sık karşılaşılan bir psikolojik durumdur. "Kendimi çok güçlü hissediyorum" dediğiniz o an, beyin hala gelişiyor ve sizin kendinizi büyük bir güç gibi hissetmenize neden oluyor. Bunu şöyle anlatayım: Ergenliğe girdiğinizde, duygularınız ve düşünceleriniz bir yandan hızla değişirken, bir yandan da her şeyin kontrolünü elinize almak istersiniz. Hani tam o noktada "Bir şeye gücüm yetse, dünyayı değiştirebilir miyim?" diye sorarsınız. İşte omnipotent düşünce bu sorudan doğar.
Düşünsenize, bir gün sabah uyanıyorsunuz ve dünya size ait. Herkes sizi dinliyor, her şey istediğiniz gibi oluyor. Bir anda "Ben aslında tüm sorunları çözerim" gibi bir düşünceye kapılabilirsiniz.
Tabii ki, bu düşünceler zamanla biraz daha azalmaya başlar ama ergenlikte o his gerçekten çok güçlüdür. Şimdi bunun neden böyle olduğunu daha yakından inceleyelim.
[Erkekler ve Omnipotent Düşünce: Stratejik Güç Gösterisi]
Erkekler, bu dönemde genellikle çözüm odaklı ve stratejik bir yaklaşım benimserler. Omnipotent düşünce, onlar için çoğunlukla "Dünyayı nasıl değiştirebilirim?" sorusuna dönüşür. Herhangi bir sorunu çözmek için zihinsel olarak kendilerini süper kahraman gibi hissederler. Mesela bir ergen erkek, evde bir sorun olduğu zaman, "Bu sorunu çözebilecek tek kişi benim!" diye düşünür. Her şeyin stratejik bir çözümle üstesinden gelinebileceğini sanır.
Kendilerini adeta "sistem yöneticisi" gibi hissederler, çözüm bulduklarında ise bu düşüncenin gerçekliğini doğruladıklarını düşünürler. Yani, "Evet, işte ben gerçekten her şeye gücü yeten bir varlığım" demek onların için oldukça kolaydır. Hatta bazen dünyayı düzeltmeye kalkışacak kadar ileri giderler.
Peki, erkeklerin bu çözüm odaklı bakış açısı bazen gerçekten işe yarar mı? Tabii ki, pratik düşünme ve analiz yapabilme yetenekleri, gerçek hayatta bazen gerçekten çok işe yarar. Ama ergenlikte bu yaklaşım biraz abartıya kaçabilir. Yani, "Bugün herkesin kıyafetlerini ben seçeyim, her şeye karar veren ben olayım!" gibi bir hal almak gayet olasıdır.
[Kadınlar ve Omnipotent Düşünce: Empatik Güç Sahibi Olmak]
Öte yandan, omnipotent düşünceyi yaşayan bir diğer grup da ergen kızlardır. Kadınlar için bu düşünce genellikle empatik ve ilişki odaklı bir biçimde şekillenir. "Herkesin duygusal ihtiyaçlarını ben karşılarım, tüm dünyayı mutlu edebilirim" gibi düşünceler daha yaygındır. Bu, sadece duygusal ihtiyaçları karşılamakla ilgili değil, aynı zamanda başkalarıyla derin bir bağ kurma isteğiyle de ilgilidir.
Ergen bir kız, her ne kadar "her şeye gücü yetiyor" gibi hissetse de, aslında bu durum büyük bir sorumluluk duygusuyla karışır. "Herkesi mutlu edebilir miyim?" diye düşünürler, ve bu sorunun cevabını ararken, kendilerini daha büyük ve güçlü hissederler. Onlar için omnipotent düşünce, başkalarının iyiliğini sağlamak için kendi içsel gücünü keşfetmek gibi bir şeydir. Ailesindeki, arkadaşlarındaki veya çevresindeki herkesin ihtiyaçlarına cevap verme arzusuyla doludurlar. Bu, duygusal dengeyi sağlama isteğinden kaynaklanır.
[Ergenlikte Omnipotent Düşünceyi Kırmak: Gerçek Hayatla Yüzleşmek]
Tabii ki, omnipotent düşünce ergenlik dönemiyle sınırlıdır ve zamanla azalır. Her şeyin kontrolünü elinde tutmanın ne kadar imkansız bir şey olduğunu fark etmeye başlarız. Ama o dönemin, gençliğin verdiği özgürlük ve hayal gücünün zenginliği, büyüleyici bir deneyimdir. Ergenlikte dünyanın ve hayatın anlamını sorgulamak, her şeyin mümkün olduğunu hissetmek, bazen gerçek dünyadan kaçmanın bir yoludur.
Bununla birlikte, büyüdükçe, bu düşünceler yerini daha dengeli ve gerçekçi bir bakış açısına bırakır. Yavaşça fark ederiz ki, dünya bizim kontrolümüzde değil ve herkesin kendine ait bir gücü var. Fakat bu sürecin sonunda bile, o "her şeye gücü yeten" hissiyat, insanın içinde bir parça kalır.
[Sonuç: Omnipotent Düşünce Bizi Nereye Götürür?]
Şimdi size bir soru: Ergenlikte kendinizi hiç her şeye gücü yeten biri gibi hissettiniz mi? Hangi durumlarda "Ben her şeyi çözebilirim!" diye düşündünüz? Bu dönemi nasıl hatırlıyorsunuz? Omnipotent düşüncenin, insanın gelişimi için aslında ne kadar önemli bir yer tuttuğunu düşünüyor musunuz?
Düşüncelerinizi paylaşın, çünkü bazen bu "güçlü hissetme" durumu, hayatın zorluklarına karşı bir savunma mekanizması olabilir. Ne dersiniz?
Herkese merhaba! Bugün biraz ergenlik üzerine konuşalım… Ama böyle çok ciddiye alıp ruhsal analizler yapacağım bir yazı değil, merak etmeyin. Hani bazen ergenken "Ben her şeyi kontrol ediyorum!" gibi hissettiğimiz o dönemden bahsedeceğim. Evet, yanlış duymadınız! Ergenlik döneminde, bazen kendimizi dünya üzerindeki en güçlü varlık gibi hissederiz. İnanılmaz yeteneklere sahip olduğumuzu, sanki bütün dünyayı değiştirebileceğimizi düşünürüz. İşte buna "omnipotent düşünce" denir. Yani, her şeye gücü yeten bir varlık olduğumuza inandığımız o harika döneme…
Evet, hatırladım! Hani o zamanlar sabahları kalktığınızda "Bugün süper kahraman olacağım!" diye karar verirdiniz, ya da "Bütün dünyanın kaderini ben değiştireceğim" diye düşünürdünüz. Tabii ki, o zamanlar anlamadığınız bazı şeyler vardı... Ama gelin şimdi biraz derinleşelim ve bu "omnipotent düşünce"yi, yani "her şeye gücü yeten" düşünceyi daha yakından inceleyelim.
[Ergenlik ve Omnipotent Düşünce: Hayal gücünün zirveye çıktığı yer]
Omnipotent düşünce, aslında ergenlikte en sık karşılaşılan bir psikolojik durumdur. "Kendimi çok güçlü hissediyorum" dediğiniz o an, beyin hala gelişiyor ve sizin kendinizi büyük bir güç gibi hissetmenize neden oluyor. Bunu şöyle anlatayım: Ergenliğe girdiğinizde, duygularınız ve düşünceleriniz bir yandan hızla değişirken, bir yandan da her şeyin kontrolünü elinize almak istersiniz. Hani tam o noktada "Bir şeye gücüm yetse, dünyayı değiştirebilir miyim?" diye sorarsınız. İşte omnipotent düşünce bu sorudan doğar.
Düşünsenize, bir gün sabah uyanıyorsunuz ve dünya size ait. Herkes sizi dinliyor, her şey istediğiniz gibi oluyor. Bir anda "Ben aslında tüm sorunları çözerim" gibi bir düşünceye kapılabilirsiniz.
Tabii ki, bu düşünceler zamanla biraz daha azalmaya başlar ama ergenlikte o his gerçekten çok güçlüdür. Şimdi bunun neden böyle olduğunu daha yakından inceleyelim.
[Erkekler ve Omnipotent Düşünce: Stratejik Güç Gösterisi]
Erkekler, bu dönemde genellikle çözüm odaklı ve stratejik bir yaklaşım benimserler. Omnipotent düşünce, onlar için çoğunlukla "Dünyayı nasıl değiştirebilirim?" sorusuna dönüşür. Herhangi bir sorunu çözmek için zihinsel olarak kendilerini süper kahraman gibi hissederler. Mesela bir ergen erkek, evde bir sorun olduğu zaman, "Bu sorunu çözebilecek tek kişi benim!" diye düşünür. Her şeyin stratejik bir çözümle üstesinden gelinebileceğini sanır.
Kendilerini adeta "sistem yöneticisi" gibi hissederler, çözüm bulduklarında ise bu düşüncenin gerçekliğini doğruladıklarını düşünürler. Yani, "Evet, işte ben gerçekten her şeye gücü yeten bir varlığım" demek onların için oldukça kolaydır. Hatta bazen dünyayı düzeltmeye kalkışacak kadar ileri giderler.
Peki, erkeklerin bu çözüm odaklı bakış açısı bazen gerçekten işe yarar mı? Tabii ki, pratik düşünme ve analiz yapabilme yetenekleri, gerçek hayatta bazen gerçekten çok işe yarar. Ama ergenlikte bu yaklaşım biraz abartıya kaçabilir. Yani, "Bugün herkesin kıyafetlerini ben seçeyim, her şeye karar veren ben olayım!" gibi bir hal almak gayet olasıdır.
[Kadınlar ve Omnipotent Düşünce: Empatik Güç Sahibi Olmak]
Öte yandan, omnipotent düşünceyi yaşayan bir diğer grup da ergen kızlardır. Kadınlar için bu düşünce genellikle empatik ve ilişki odaklı bir biçimde şekillenir. "Herkesin duygusal ihtiyaçlarını ben karşılarım, tüm dünyayı mutlu edebilirim" gibi düşünceler daha yaygındır. Bu, sadece duygusal ihtiyaçları karşılamakla ilgili değil, aynı zamanda başkalarıyla derin bir bağ kurma isteğiyle de ilgilidir.
Ergen bir kız, her ne kadar "her şeye gücü yetiyor" gibi hissetse de, aslında bu durum büyük bir sorumluluk duygusuyla karışır. "Herkesi mutlu edebilir miyim?" diye düşünürler, ve bu sorunun cevabını ararken, kendilerini daha büyük ve güçlü hissederler. Onlar için omnipotent düşünce, başkalarının iyiliğini sağlamak için kendi içsel gücünü keşfetmek gibi bir şeydir. Ailesindeki, arkadaşlarındaki veya çevresindeki herkesin ihtiyaçlarına cevap verme arzusuyla doludurlar. Bu, duygusal dengeyi sağlama isteğinden kaynaklanır.
[Ergenlikte Omnipotent Düşünceyi Kırmak: Gerçek Hayatla Yüzleşmek]
Tabii ki, omnipotent düşünce ergenlik dönemiyle sınırlıdır ve zamanla azalır. Her şeyin kontrolünü elinde tutmanın ne kadar imkansız bir şey olduğunu fark etmeye başlarız. Ama o dönemin, gençliğin verdiği özgürlük ve hayal gücünün zenginliği, büyüleyici bir deneyimdir. Ergenlikte dünyanın ve hayatın anlamını sorgulamak, her şeyin mümkün olduğunu hissetmek, bazen gerçek dünyadan kaçmanın bir yoludur.
Bununla birlikte, büyüdükçe, bu düşünceler yerini daha dengeli ve gerçekçi bir bakış açısına bırakır. Yavaşça fark ederiz ki, dünya bizim kontrolümüzde değil ve herkesin kendine ait bir gücü var. Fakat bu sürecin sonunda bile, o "her şeye gücü yeten" hissiyat, insanın içinde bir parça kalır.
[Sonuç: Omnipotent Düşünce Bizi Nereye Götürür?]
Şimdi size bir soru: Ergenlikte kendinizi hiç her şeye gücü yeten biri gibi hissettiniz mi? Hangi durumlarda "Ben her şeyi çözebilirim!" diye düşündünüz? Bu dönemi nasıl hatırlıyorsunuz? Omnipotent düşüncenin, insanın gelişimi için aslında ne kadar önemli bir yer tuttuğunu düşünüyor musunuz?
Düşüncelerinizi paylaşın, çünkü bazen bu "güçlü hissetme" durumu, hayatın zorluklarına karşı bir savunma mekanizması olabilir. Ne dersiniz?